راستش از این قسمت بعد از مرگش خوشم اومد....بین خودمون بمونه از مرگ میترسم :)
میدونم شاید تو دلتون بگید به گروه خونیش نمیخوره
باید بگم ما هم دل داریم :)
قصّه ای را روایت نموده است
آیـت الله العـظمــی اراکـی
قصّـه ای باب دلهـای خسته
قصّـه ای باب چشـمان باکی
اینـکه دیدم شبی بیـن رؤیا
غـرق نعمت امـیرکبیر است
برزخـی هـا گـرفتـار، امـا
او درآسایشی بی نظیر است
قصـر شاهانه در اخـتیارش
مـرتفـع رایـت احتشامش
رفـته بودم به ژرفای حیرت
از بلـندی شـأن و مـقامش
رفـتـم و پرسـشی کردم از او
کـای جناب تقی خان اعـظم
این همه عزّت و فـرّ و شوکت
از کدامـین عمل شـد فراهم؟
اینکه گشـتی شهید عدالت؟
یـا تـدابـیـر ارزنـده ی تو؟
ریشه کن کردن فرقـه ها یـا
دیگر اعمال سـازنـده ی تو؟
با تـبسم چنین گفـت یا شیخ
هیچ از اینها که گفتی نبودست
علتش لطـف مولا حسین است
او چـنین التـفاتم نمـودسـت
آن زمانـی که در فین کاشـان
نقشه ی کُشـتنم را کشـیدند
تیــغ تیـزی مهــیا نمـودند
یک رگ از هردو دستم بریدند
آه جـانـکاهـم از دل بـرآمـد
آه از ایـن بـی مـروت زمــانه
اجـر خدمـت چه نیـکو گرفتم
خـون مظلـومی ام شـد روانـه
بسکه خونم روان شـد ز پیکر
در نگاهم جـهان تیـره گردید
اندکی طی شـد و بر وجـودم
آتـش تشـنگی چیـره گردید
آمـدم جرعه آبـی بـجویـم
ناگـهان لب به دندان گزیدم
یاد مولای لب تشـنه کـردم
دل زآب گــوارا بـــریـدم
این همــه تشـنگی علتش بود
اینـکه از من دوتـا رگ بریـدند
جـان عالـم فـدای شهـی کـه
نیــزه داران تنــش را دریدند
جرعـه آبـی ننـوشـیدم امــا
روزی ام شد همان جرعۀ اشک
ای خوشا وقت جان دادن افتاد
بر مـن بی نـوا قـرعـۀ اشـک
آخـرین روضـۀ عمر مـن در
لحظه ی احتضارم به پا شـد
واپسـین نغمـه های دل من
نـام شـاهنـشه کربلا شـد
یا حسینم به لب بود و بسـتم
بار رحلـت به دارالـقـــرارم
نوبت آمــد که یاران گـذارند
صـورتـم را به خاک مــزارم
دلـپریشــان آینـــده بودم
ناگــهان دیـدم اربابــم آمد
در سـیاهی اوهـــام حـیرت
آفــتاب جـهـانتـابــم آمد
مهـربانانه با من چنـین گفت
ای ادب کـرده بـر آســتانم
تشنه جان دادی و گریه کردی
در غــم غربـت بی کــرانم
باشد این دولت و کامــرانی
نیــم پــاداش آن احترامت
برزخت را بیاسا و خوش باش
بلکه جبران کنم در قـیامت
